Srednji pritisak je normalna sila koja deluje na ravnu povrsinu, slika 6.1, podeljena sa povrsinom.
æ è
-
®
n
ö ø
p =
lim
DA ® 0
d
®
F
d DA
Figure 6.1: Srednji pritisak je jednak normalnoj sili koja deluje na ravnu povrsinu, podeljena sa tom povrsinom
Pritisak je skalar. Pritisak je osobina fluida u tacki (kao i temperatura, gustina, ...). Osnovna jedinica je Paskal: [Pa]=[[N]/([m2])]. Paskal je relativno mala velicina i u praksi se uglavnom koristi kilopaskal [kPa] i megapaskal [MPa]. Takodje, rasirena je upotreba jedinice Bar [Bar] koja je jednaka: 1 Bar = 100 kPa.
Kolika visina vodenog stuba daje pritisak od 1 Pa?
Pritisak je p=rgh gde je r = 1000 kg/m3. Odatle je:
h=
p
rg
=
1
1000 ×9.81
=0.000102 m=0.102 mm
odnosno, vidi se da je u hidrotehnici 1 Pa veoma mala velicina.
Osobine pritiska:
Deluje uvek upravno na povrsinu.
U jednoj tacki je pritisak isti bez obzira na smer.
Pritisak u zatvorenom sudu se prenosi na sve zidove (Paskalov zakon), slika 6.2.
Figure 6.2: Paskalov zakon: pritisak u zatvorenom sudu se prenosi na sve zidove
Pritisak pri temperaturi apsolutne nule: na toj temperaturi svi molekuli gasa miruju (nema njihovog kretanja), javlja se idealan vakuum i pritisak je p = 0 .
Pri merenju pritiska je potrebno definisati u odnosu na koji referentni pritisak se izrazavaju rezultati. Slede\'ca "imena" za pritiske su u upotrebi:
Apsolutni pritisak se meri od apsolutne nule i ukazuje na molekularnu aktivnost gasa. Apsolutni pritisak je uvek paps ³ 0.
Atmosferski pritisak je apsolutni pritisak usled delovanja atmosfere i zavisi od nadmorske visine, temperature, vlage, ... i oznacava se sa patm:
Table 6.1: Vrednost atmosferskog pritiska na razlicitim visinama
Visina
patm
[m]
[kPa]
(nivo mora) 0
101.325
1500
84.8
3000
69.0
U ve\'cini inzenjerskih (gradjevinskih) razmatranja se predpostavlja da je vrednost atmosferskog pritiska konstantna i iznosi 100 kPa.
Manometarski pritisak, koji se naziva cesto i hidrostaticki, ili samo pritisak je:
pMAN = p = pabs - patm
Izrazava se u [kPa] ali cesto i u [Bar], gde je 1 Bar=100 kPa.
Figure 6.3: Otvoreni manometar meri razliku dva apsolutna pritiska: sa desne strane deluje samo atmosferski pritisak a sa leve strane zbir atmosferskog i hidrostatickog
Vakummetar - merenje negativnog pritiska, odnosno razlike apsolutnog pritiska koji je manji od atmosferskog i atmosferskog. Najve\'ci mogu\'ci vakum je -patm.
Diferencijalni pritisak - razlika dva pritiska (ili dva apsolutna pritiska). U principu, i obican otvoreni manometar meri diferencijalni pritisak.
Figure 6.4: Manometar koji meri razliku pritiska, mora imati oznacenu "pozitivnu" i "negativnu" stranu
Staticki pritisak - pritisak pri mirovanju fluida na odredjenoj koti. Ako se zna pritisak u tacki A koja je na koti ZA, tada je pritisak u tacki B (koja je unutar istog fluida) jednak pB=pA + rg (ZA - ZB), gde je r gustina fluida.
Ukupan pritisak ili zaustavni pritisak - zbir statickog i dodatnog pritiska usled zaustavljanja fluidnog deli\'ca koji se kretao brzinom u na mestu gde se meri pritisak, pa je ( pu = p+[1/2] ru2). Uslov je da fluidni deli\'c potpuno stane, da bude u=0 na mestu gde se meri pritisak.
Dinamicki pritisak - samo clan sa dodatnim pritiskom usled zaustavljanja fluidnog deli\'ca [1/2] ru2, uz uslov o potpunom zaustavljanju fluidnog deli\'ca na mestu merenja pritiska.
Figure 6.5: U zavisnosti od oblika prikljucka manometra na cev kojim struji fluid, meri se hidrostaticki pritisak, umanjen ili uve\'can za odredjeni iznos zaustavnog pritiska
VAZNO: Stavi ovde primer loseg merenja nivoa u reci preko merenja pritiska, u cevi koja je perforirana tako da su perforacije usmerene ka toku reke. Ili, merenje iza zida, gde glavni tok prolazi pored.
Pritisak se moze odrediti preko apsolutnog merenja mase i duzine. Takav nacin nije uvek zgodan, pa se najces\'ce koriste pretvaraci koji posredno mere pritisak (uglavnom preko deformacije) i koji se moraju kalibrisati.
Najces\'ci nacini apsolutnog merenja pritiska su:
Klipni manometar
meri pritisak kao silu po jedinici povrsine: sila se dobija preko tegova kojima se optere\'cuje klip precizne izrade sa poznatom povrsinom. Skica klipnog manometra je prikazana na slici 6.6.
Figure 6.6: Kalibracija manometra pomo\'cu klipa poznatog preseka i tezine
Klipni manometar se najces\'ce koristi za kalibrisanje drugih manometara. Merna neizvesnost je, zavisno od proizvodjaca i do 0.001% sa rezolucijom 0.0001% (firma RUSKA) dok je za standardne industrijske kalibratore merna neizvesnost oko 0.01% (DRUCK M Series)
gde se meri razlika pritisaka na spojevima U cevi kao razlika nivoa tecnosti poznate gustine r:
Dp = rgh
Figure 6.7: Manometar sa U cevi i fluidom poznate gustine r
Za merenja pritisaka u vazduhu, kao tecnost u manometru se obicno koristi alkohol, a za merenja u vodi se koristi ziva. Tezi se ka sto ve\'coj razlici nivoa tecnosti h, jer je merna neizvesnost ocitavanja te razlike, dh konstantna, zavisi od konstrukcije uredjaja a ne od same vrednosti h.
(U budu\'coj knjizi obraditi dinamiku tecnosti u U manometru, videti Iveti\'c Racunska hidraulika - Tecenje u cevi i D. Stankovi\'c, strana 223.)
Manometar sa kosom cevi
je u osnovi manometar sa tecnos\'cu, samo sto se poboljsava ocitavanje visine tecnosti za faktor naginjanja cevi.
Figure 6.8: Manometar sa kosom cevi i fluidom poznate gustine r
Mikromanometri
su takodje manometri sa tecnos\'cu. Mikromanometri po konstrukciji mogu biti:
mehanicki,
opticki, i
elektricni.
Kod mikromanometra, posebnom konstrukcijom se preciznije ocitavaju nivoi tecnosti, pa je merna neizvesnosti visine stuba koris\'cene tecnosti mala, cesto i dh = 0.02 mm .
Figure 6.9: Mikromanometar sa preciznim ocitavanjem nivoa mernog fluida poznate gustine r
sluzi za merenje atmosferskog pritiska, slika 6.10. Sastoji se od staklene cevi zatvorene sa gornje strane, koja se ispuni tecnos\'cu, potopi u sud sa istom tecnos\'cu i pazljivo podigne u vertikalni polozaj. Ako je cev dovoljno dugacka, u zatvorenom prostoru iznad tecnosti \'ce se pojaviti deo u kome nema vazduha i u kome je apsolutni pritisak nula (idealan barometar), kao sto je to prikazano na slici 6.10.
Figure 6.10: Barometar za merenje atmosferskog pritiska
Ako u tacki A vlada samo atmosferski pritisak, tada je hidrostaticki pritisak jednak nuli pa se moze za tecnost u barometru napisati:
pA=0 Þ P = ZA=0
gde je za referentnu kotu uzeta kota tacke A. Za tacku C koja se nalazi u istoj tecnosti vazi:
pC
rg
+zC=P Þ
pC
rg
+H=0Þ pC=-rgH
Pritisak u prostoru iznad tacke C je isti kao i u tacki C, pa se prema jednacini () moze napisati:
pabsC = pC + patm Þ pC = pabsC - patm
Izjednacuju\'ci pritiske u tacki C iz prethodne dve jednacine, uz uslov da je apsolutni pritisak iznad tecnosti nula pabsC=0, odnosno da je iznad tecnosti idealan vakuum, dobija se:
patm=-pC=rgH
(6.1)
Za merenje standardnog atmosferskog pritiska od patm=101,325 kPa, ako se kao tecnost koristi voda, visina stuba H bi bila:
H=
patm
rg
=
101,325
1 ×9,81
=10,33 m
sto nije bas zgodno za svakodnevnu upotrebu. Ako se za merenje upotrebi ziva cija je specificna gustina rZ=13,52 kg/dm3, tada bi visina stuba bila H=762,3 mm.
Zivin barometar za merenje atmosferskog pritiska je prvi otkrio Toriceli. Pored smanjenja duzine barometra, upotrebom zive se smanjuju i greske nastale iz pretpostavke o idealnom vakuumu iznad tecnosti. Naime, u prostoru iznad tecnosti nije apsolutni pritisak nula, ve\'c je jednak apsolutnom pritisku pare za koris\'cenu tecnost. Za temperaturu od 200C, pritisak zivine pare je pV=1,7·10-4 kPa i ne zavisi mnogo od temperature, dok je za vodu skoro 10.000 puta ve\'ci i dosta se menja sa temperaturom.
Interesantna slika koju sam nasao na Wikipediji , iz 1728 godine, Table of Pneumaticks, 1728 Cyclopaedia u nizoj i visoj rezoluciji.
Patentiran je 1849. godine. Najces\'ce koris\'cen manometar, slika 6.11. Merna velicina je ugao ispravljanja pljosnate cevi pod dejstvom hidrostatskog pritiska p (atmosferski pritisak patm na ulazu u cev se ponistava sa atmosferskim pritiskom koji deluje svuda oko cevi).
Figure 6.11: Manometar sa Burdonovom cevi - konstrukcija (levi deo slike), ugao pomeranja elasticne cevi kao funkcija ulaznog pritiska (desni deo slike)
smanjenjem modula elasticnosti (koriste se celik, bronza, staklo, ...)
Pri nabavci mehanickih manometara, treba voditi racuna o tome, da radni pritisak, onaj koji \'ce se najces\'ce meriti, bude oko polovine merne skale.
Treba izbegavati upotrebu manometra na pritiscima blizu maksimalnog mernog opsega.
U suportnom, do\'ci \'ce do trajne deformacije elasticne Burdonove cevi: KLIKNI ako te zanima trajna deformacija
Mehanicki manometri su osetljivi na vibracije. Stari iskusni majstori znaju da se manometri ugradjuju preko "amortizera", bakarne cevcice, kao na slici 6.13. Tamo gde su posebno jake vibracije, manometri se pune silikonskim uljem za prigusenje.
Figure 6.13: "Amortizer" za vibracije, savijena elasticna cev, produzava zivotni vek mehanickim manometrima
Stari majstori znaju za ovaj trik, evo primera iz prakse: HE Djerdap 2, slika unutar turbine - kapsule:
Figure 6.14: Pravilno ugradjen manometar sa "amortizerom"
Mehanickim manometrom je mogu\'ce merenje i diferencijalnog pritiska, slika 6.15. Takvi manometri su po pravilu dosta skuplji od obicnih zbog komplikovanije mehanike!
Figure 6.15: Merenje diferencijalnog pritiska zahteva dve Burdonove cevi
Opsta napomena za merenje razlike pritiska:
Kod merenja Dp treba paziti da se ne preoptereti manometar: p1 i p2 mogu biti veliki pritisci, dok je mereno Dp malo!
Primer: merenje pada pritiska na suzenju, slika 6.16
Figure 6.16: Merenje pada pritiska na suzenju - pri velikom pritisku p1 treba izmeriti malu razliku pritiska Dp
Kako prikljuciti diferencijalni manometar a da se prilikom montaze ne preoptereti? Resenje je prikazano na slici 6.17.
Ventil broj 3 (Bypass ventil koji pravi hidraulicki kratak spoj na diferencijalnom manometru) treba u fazi spajanja pretvaraca i otvaranja ventila 1 i 2 drzati otvoren. Tek kada se pripreme svi prikljucci, treba zatvoriti ventil broj 3 i tada pocinje merenje Dp.
Figure 6.17: Diferencijalni manometar zahteva dodatni sistem ventila da bi se prikljucio na realan sistem
Na slede\'coj slici je prikazan standardni komercijalni sistem za prikljucenje sonde za razliku pritiska, firme DRUCK KLIKNI za sliku.
Naravno, isto se moze uraditi i u "ku\'cnoj" varijanti... KLIKNI opet ....
Radni elemenat je membrana koja se deformise pod dejstvom sile: sila=pritisak × povrsina membrane.
Deformacija membrane je u opstem slucaju nelinearna funkcija pritiska, ali se manometri koriste u uskom opsegu deformacija gde se smatra da je pretvarac linearan.
Na slikama 6.18 i 6.19 su prikazani razliciti tipovi manometara kao i membrana koje se standardno koriste.
Figure 6.18: Tipovi manometara sa membranom: za merenje hidrostatskog pritiska, razlike pritisaka i za merenje apsolutnog pritiska
Figure 6.19: Tipovi membrana: ravna, tanjirasta i nabrana
Pretvaraci pritiska sa elektricnim izlazom se proizvode raznih oblika i mernih opsega, za pritisak i razliku pritiska. razne sonde firme DRUCK
Cesto se pretvaraci prave sa ugradjenom elektronikom i memorijom, pa su u stanju da sami zapisuju rezultate merenja.
Posroje razne verzije, sa ekranom LEO firme SensorsOne ili veoma robustne
sonda firme MI-BUDA
Svi pretvaraci pritiska sa elektricnim izlazom se mogu podeliti u dve kategorije:
Aktivni - koriste energiju pritiska koji se meri i putem pijezoelektricnog elementa pretvaraju pritisak u naponski izlaz. Koristi se samo za merenje fluktuacije pritisaka - najvise se koristi u mikrofonima i geofonima (primena u vodovodu).
Pasivni (zahtevaju spoljno napajanje) - uglavnom se svode na kombinaciju mehanickih manometara sa elasticnom membranom i pretvaraca pomeranja membrane u elektro izlaz.
Pretvaraci pomeranja membrane mogu biti:
sa potenciometrom - jednostavni pretvaraci ali osetljivi na vremenske uslove,
sa induktivnim pretvaracem - komplikovanija elektronika (naizmenicna pobuda Vitstonovog mosta, fazno osetljivi mostovi) ali su vremenski veoma stabilni,
Figure 6.20: Manometri sa induktivnim pretvaracem: u kombinaciji sa Burdonovom cevi i u kombinaciji sa membranom
sa kapacitivnim pretvaracem - elasticna membrana je jedna strana kondenzatora, koristi se za brza merenja fluktuacija pritiska sa superponiranim statickim pritiskom, sa sopstvenom frekvencijom fN » 100 KHz,
Figure 6.21: Manometar sa kapacitivnim pretvaracem (cesto se koristi kod mikrofona)
sa mernim trakama1 - cetiri merne trake cine pun Vitstonov most.
Figure 6.22: Pun Vitstonov most sa cetri merne trake
Ako se koristi membrana, njena deformacija se meri pomo\'cu 4 merne trake, tako postavljene da se postigne promena otpornosti DR1 = DR4 = - DR2 = - DR3 , cime se dobija pun Vitstonov most i maksimalna osetljivost sistema, slika 6.23.
Figure 6.23: Pretvarac pritiska sa cetri merne trake i membranom
Merne trake na membrani pretvaraca pritiska mogu biti u formi naparenih ili odstampanih otpornika na silikonskoj osnovi, ili kompletni poluprovodnicki elemenati sa integrisanim prvim stepenom pojacanja i integrisanom temperaturnom kompenzacijom (integrisani silicijumski pretvaraci).
Figure 6.24: Keramicki senzor pritiska sa naparenim mernim mostom
Prave se, za specijalne namene i pretvaraci sa otpornim zicama:
Figure 6.25: Pretvarac pritiska sa zicama cija se otpornost menja u zavisnosti od istezanja, vezanim u Vitstonov most
Pretvarac pritiska sa membranom se koristi i za merenje diferencijalnog pritiska: da se izbegne dovodjenje radnog fluida do unutrasnje strane membrane (zbog mernih traka), koriste se dve membrane i sa unutrasnjim delom ispunjenim specijalnim uljem.
Na slede\'coj slici je prikazan presek kroz pretvarac razlike pritiska firme DRUCK KLIKNI za sliku
Pretvaraci pritiska sa membranom se veoma cesto koriste u poslednje vreme. Stabilni su, pouzdani , linearni, .... presek kroz sondu firme DRUCK
Rezonantni merni pretvaraci - visoko stabilni i precizni merni pretvaraci, (klase tacnosti 0.01% sa 0.001% klizanja godisnje), koriste osobinu promene sopstvene, rezonantne frekvencije nekih materijala (silicijuma) kada su izlozeni pritisku.
Ovde spadaju i pretvaraci sa rezonantnom zicom. U telu sonde je razapeta celicna zica izmedju tanke i elasticne celicne membrane (koja je sa druge strane u kontaktu sa mestom gde se meri pritisak) i drugog fiksnog kraja sonde. Unutar sonde je vakum.
Princip rada je slede\'ci: spoljni pritisak pomera membranu, a pomeranjem membrane se menja i sila u razapetoj zici. Promenom sile u zici, menja se i sopstvena frekvencija oscilovanja. Koriste\'ci spoljni elektromagnet, razapeta zica se na kratko pobudi na oscilovanje, dok se drugim kalemom meri frkvencija oscilovanja zice po prekidu pobude.
Prednost metode: veoma stabilno merenje kroz duzi niz godina. Malo klizanje nule. Otpornost na elektricna praznjenja (gromove). Lako se signal prenosi na velike daljine (frekventni signal).
Nedostatci metode: Nije velika osnovna tacnost, posebno kod malih pritisaka. Potrebna temperaturna kompenzacija. Ne mogu se meriti brze promene pritiska.
Metoda se najces\'ce koristi za merenja u nepristupacnim uslovima, kao sto je pritisak vode na dno brane, porni pritisak u stenama i slicno.
Figure 6.27: Upotreba Vibrating Wire (VW) pretvaraca pritiska
Figure 6.28: Upotreba Vibrating Wire (VW) pretvaraca pritiska
Dodatna literatura za senzore na bazi vibriraju\'ce zice:
Pretvaraci pritiska, mehanicki i elektricni, moraju se kalibrisati. Kao sistem za zadavanje referentnog pritiska, najces\'ce se koriste rucne hidraulicke pumpe, gde se "tacan" pritisak meri nekim od apsolutnih nacina merenja pritiska (poglavlje 6.2 na strani pageref) a njegovo ocitavanje se poredi sa ocitavanjem sa mernog pretvaraca. O kalibraciji je bilo reci u poglavljue , slika na strani .
Cesto je apsolutno merenje pritiska "pretacno" za svakodnevnu kalibraciju mernih pretvaraca, koji su obicno klase 0.5% i losije. Tada se za kalibraciju koriste radni etaloni, pretvaraci koji su 3 do 5 puta tacniji od pretvaraca koji se kalibrise. Naravno, i radni etalon mora da se kalibrise na svakih 6 meseci do godinu dana, kori\'cenjem neke od apsolutnih metoda.
Primer kalibracije pretvaraca pritiska pomo\'cu radnog etalonskog pretvaraca KLIKNI za sliku
(Jedan deo ovoga \'ce se obradjivati u delu koji se odnosi na Pitoovu cev. Dobar tekst je u knjizi [3], poglavlje 17, strane 339-371.)
6.7 Dinamicke karakteristike pretvaraca za pritisak
Pretvarac je sistem drugog reda koji ima:
masu (membrana pretvaraca),
prigusenje (zapremina tecnosti ispred membrane, zapremina ulja iza membrane), i
elasticnu komponentu (elasticnost same membrane).
Pored samog pretvaraca i spojno (pijezometarsko) crevo, kao i nosac - prikljucak pretvaraca je nezavistan sistem drugog reda, slika 6.29.
Figure 6.29: Dinamicke karakteristike pijezometraskog creva uticu na rezultat merenja fluktuacija pritiska
(Dobar tekst u knjizi [36], strane 245-248 kao i u knjizi [3], strane 375-389. Sa Markom Iveticem jos ovo doraditi - energetski bilans i slicne stvari!)
Camnasio, E., E. Orsi. (2008). Experimenting with a new calibration method for current meters. 7th international conference on hydraulic efficiency measurements (IGHEM), Milano (http://www.ighem.org/IGHEM2008/home.html).
Drenthen, J.G. (1987). Accoustic Discharge Measuring Devices. Discharge and Velocity Measurement. Short course by IAHR Section on Hydraulics Instrumentation. Editor: A. Müler.
Durst, F. (1987). Discharge Measuring Methods in Pipes. Discharge and Velocity Measurement. Short course by IAHR Section on Hydraulics Instrumentation. Editor: A. Müler.
Eckelmann, H. (1987). Hot-film and Hot-wire Anemometers. Discharge and Velocity Measurement. Short course by IAHR Section on Hydraulics Instrumentation. Editor: A. Müler.
Endress, U. (1987). Vortex Shedding Flow Meters. Discharge and Velocity Measurement. Short course by IAHR Section on Hydraulics Instrumentation. Editor: A. Müler.
Fingerston, L.M. (1987). An Introduction to Laser Doppler Anemometry. Discharge and Velocity Measurement. Short course by IAHR Section on Hydraulics Instrumentation. Editor: A. Müler.
Mass, H.G., A. Gruen i D. Papantoniou. (1992). Particle Tracking Velocimetry in Three Dimensional Turbulent Flows - Part I: Photogrammetric Determination of Particle Coordinates. Flow Visualization and Flow Structures. Short course by IAHR program of continuing education. Editor: A. Müler.
Maksimovi\'c, C., J. Despotovi\'c, P. Trisi\'c, M. Simi\'c. (1986). Accuracy and reliability of rainfall and runoff measurements - Examples. Urban Drainage Modelling - Supplements. Editori: C. Maksimovi\'c and M. Radojkovi\'c. Dubrovnik.
Malik, N.A., T. Dracos, D. Papantoniou i H.G. Maas. (1992). Particle Tracking Velocimetry in Three Dimensional Turbulent Flows - Part II: Particle Tracking and Lagrangian Trajectories. Flow Visualization and Flow Structures. Short course by IAHR program of continuing education. Editor: A. Müler.
Merzkirch, W. (1987). Methods of Flow Visualization. Discharge and Velocity Measurement. Short course by IAHR Section on Hydraulics Instrumentation. Editor: A. Müler.
Merzkirch, W. (1992). Methods of Flow Visualization. Flow Visualization and Flow Structures. Short course by IAHR program of continuing education. Editor: A. Müler.
Mettlen, D. (1987). Mass Flow Measurement. Discharge and Velocity Measurement. Short course by IAHR Section on Hydraulics Instrumentation. Editor: A. Müler.
Müller, A. i H.G. Maas. (1992). Methods of Flow Visualization. Flow Visualization and Flow Structures. Short course by IAHR program of continuing education. Editor: A. Müler.
Prodanovi\'c, D., A. Spoljari\'c, M. Iveti\'c i C. Maksimovi\'c. (1985). Dynamic characteristics of a pressure measuring system. Symposium on Measuring Techniques in Hydraulic Research. Delft.
Prodanovi\'c, D. (1992). Eksperimentalno izucavanje uticaja dva tipa regulacionih zatvaraca na fluidnu struju. Magistarski rad. Gradjevinski fakultet Univerziteta u Beogradu.
Patel, V.C. (1987). An Introduction to Measurement of Velocity. Discharge and Velocity Measurement. Short course by IAHR Section on Hydraulics Instrumentation. Editor: A. Müler.
Staubli, T. (1987). Propeller-type Current Meters. Discharge and Velocity Measurement. Short course by IAHR Section on Hydraulics Instrumentation. Editor: A. Müler.
Utami, T. i T. Ueno. (1987). Experimental Study on the Coherent Structure of Turbulent Open-channel Flow Using Visualization and Picture Processing. Journal of Fluid Mechanics. Knjiga 174, strane 399-440.
Vojt, P. (2006). Pove\'canje tacnosti merenja nivoa vode kapacitivnom sondom sa primenom na hidraulickoj analizi vodostana sa prigusivacem. Diplomski rad. Gradjevinski fakultet Univerziteta u Beogradu.
Westerweel, J. (1992). Particle Image Velocimetry. Flow Visualization and Flow Structures. Short course by IAHR program of continuing education. Editor: A. Müler.
White, W.R. (1987). Discharge Measuring Methods in Open Channels. Discharge and Velocity Measurement. Short course by IAHR Section on Hydraulics Instrumentation. Editor: A. Müler.
File translated from
TEX
by
TTH,
version 3.85. On 31 Mar 2010, 23:37.