Glava 6: Dimenzionalna analiza i modeli   

U poglavlju  Osnove dinamike fluida izvedene su jednačine održanja u diferencijalnom obliku. Te jednačine su u opštem slučaju nerešive i za svaki konkretan zadatak Mehanike fluida potrebna su uprošćavanja i provere kroz eksperimente na modelu ili na stvarnom sistemu. Rešenje strujanja realnog fluida je najčešće kombinacija osmišljenog eksperimenta i primene uprošćenih jednačina u tumačenju dobijenih eksperimentalnih podataka.

Za razliku od nekih drugih inženjerskih oblasti (mašinstvo, elektrotehnika, konstruktivni deo gradjevine), eksperimenti su sastavni deo oblasti Mehanike fluida te je neophodno poznavati pravila kako se odredjeni problem koji se izučava, iz realnog života (ili iz prirode) moze preneti u laboratoriju, kako napraviti model, koje veličine na modelu treba eksperimentalno izučiti i kako ih posle tumačiti u realnom sistemu. Cilj svakog eksperimenta je da se dobiju opšta rešenja, primenljiva ne samo na jednom, konkretnom problemu, već uporediva i sa drugim, sličnim sistemima i eksperimentima koje su sproveli drugi istraživači.

    U ovom poglavlju će se prvo dati osnove dimenzionalne analize, oblasti koja proučava veličine i dimenzije, kao i odnose izmedju njih. Dimenzionalna analiza nije isključivo vezana uz Mehaniku fluida već se može primeniti u bilo kojoj oblasti tehnike. Uporedjujući dimenzije veličina koje učestvuju u fenomenu koji se izučava, odredjuju se medjusobne zavisnosti, a time se omogućava uspostavljanje novog dimenzionalnog sistema. U tom novom dimenzionalnom sistemu, pravi se fizički model uz postavljanje uslova zadovoljenja sličnosti strujanja i odnosa dominantnih uticaja. Rezultati merenja i zaključci dobijeni na modelu se zatim preslikavaju na prirodu.